Neosporoza u psa budzi grozę

Neosporoza u psa – przyczyny

Neospora caninum

Neosporozę wywołuje pierwotniak o nazwie Neospora caninum. Odkryto go w latach 80. XX wieku, gdy jeden z norweskich weterynarzy zauważył u swojego pacjenta z objawami neurologicznymi obecność nieznanego dotąd pierwotniaka. Jest podobno do Toxoplasma gondii, który wywołuje toksoplazmozę. Toksoplazmoza bywa zresztą często błędnie diagnozowana wśród psów chorujących na neosporozę.

Pies jest żywicielem ostatecznym dla owego groźnego pierwotniaka, niekiedy także pośrednim. Rolę tego ostatniego pełni także bydło, owce, kozy i inne zwierzęta parzystokopytne. Na miejscu psa jako żywiciel może równie dobrze posłużyć jego dziki krewny, wilk. W Europie innych żywicieli ostatecznych nie stwierdzono.

Neospora caninum występuje powszechnie Według badań od jednej piątej do nawet jednej trzeciej psiej populacji miało z nim kontakt.

Najnowsze badania pokazują także, że źródeł pierwotniaka może być więcej niż dotąd sądzono. Podejrzewa się między innymi kurczaki i wróble.

Zakażenie

Psy najczęściej zakażają się, spożywając cysty, które znajdują się w tkankach żywicieli pośrednich. Jednym słowem, spożywając surowe mięso. Szczególnie często jest to wołowina, tradycyjnie uważana za mięso bezpieczne. Cóż.. weterynarze nie ostrzegają przed dietą surową bez przyczyny.

Inne możliwe źródła choroby to fekalia, skażona woda czy gleba.

Z kolei bydło i inni roślinożercy mogą zarazić się od psa poprzez spożycie trawy zanieczyszczonej jego odchodami. Oczywiście jeżeli pies ten był wcześniej zaatakowany przez Neospora caninum.

Samice chorujące na neosporozę, poprzez łożysko zarażają swoje młode. W przypadku chorych suk około połowa miotu rodzi się zakażona.

Neosporoza u psa – objawy

Istnieją trzy podstawowe formy choroby:

• utajniona – zazwyczaj jedynym objawem są powtarzające się u suk poronienia;
• ostra – występuje najczęściej u zakażonych szczeniąt, jest wysoce śmiertelna;
• przewlekła – rozwija się w około dwa tygodnie, zwykle poddaje się leczeniu.

Neosporoza u psa spowodowana jest konkretnie zagnieżdżaniem się cyst w tkankach. Jej objawy mogą różnić się, zależnie od lokalizacji.

Najczęściej występują bardzo silne objawy neurologiczne, przede wszystkim paraliż tylnych łap. Pies może nie chcieć jeść z powodu trudności z przełykaniem i porażenia szczęk. Jeżeli pierwotniak zaatakuje układ trawienny, pojawiają się wymioty i biegunka. Atak na serce prowadzi do jego niewydolności.

W wyniku neosporozy może rozwinąć się szereg poważnych problemów:

• paraliże, przeprosty, problemy z napięciem mięśniowym;
• zapalenie (płuc, wątroby, serca, opono mózgowo-rdzeniowych, itd.);
• trudności z oddychaniem;
• zaburzenia połykania prowadzące do śmierci;
• zanik móżdżku.

Neosporoza u psa – rokowania

Neosporoza jest właściwie niemożliwa do wyleczenia, jeżeli rozwinęły się już u psa poważne objawy neurologiczne. W takim przypadku, weterynarz zastosuje terapię mającą na celu złagodzenie objawów i podwyższyć komfort życia chorego zwierzaka.

Rokowania zazwyczaj są złe i neosporoza często kończy się śmiercią zwierzęcia. Szczególnie, jeżeli chorobę wykryto po rozwinięciu się poważnych objawów.