Wystawa psów może być wspaniałą zabawą, zarówno dla czworonoga, jak i opiekuna. Warto jednak dobrze się do niej przygotować i zrozumieć, czemu właściwie służy. Nie są to bowiem, jak się niektórym wydaje, wybory pieska, który najbardziej przypadnie gustom sędziego… ale ważny element pracy hodowlanej.
Wystawa psów – po co jest?
W czasie wystaw ocenia się bliskość każdego prezentowanego psa do wzorca.
Dlaczego zgodność ze wzorcem jest ważna?
Wzorzec opisuje idealnego przedstawiciela rasy. Precyzuje cechy anatomiczne ważne dla unikalności i użytkowości. Często zawiera również opis charakteru.
Kiedy opisuje się rasę psa, za podstawę powinien służyć właśnie wzorzec. Hodowanie zgodnie z nim i weryfikacja tego faktu na wystawach jest zatem istotna. Nie tylko dla hodowcy, ale i dla nabywców psiaków. Daje im gwarancję, że ich pies będzie cechował się wyglądem typowym dla rasy.
Co trzeba umieć na wystawę psów?
Pozornie wystawa to tylko przebiegnięcia kółka w ringu, ale tak naprawdę psy muszą wykazać się szeregiem umiejętności. Hodowcy, którzy bardzo poważnie traktują wystawy, często ćwiczą ze swoimi psami od najmłodszych lat i nie mniej intensywnie niż miłośnicy psich sportów.
Pies wystawowy musi:
- stać w bezruchu w pozycji typowej dla rasy i jednocześnie korzystnej dla siebie;
- poruszać się na hasło handlera konkretnym chodem, to jest kłusem;
- biegać na luźnej smyczy przy lewej nodze;
- tolerować inne psy i ludzi;
- dobrze znosić dotyk obcej osoby;
- pozwolić na zajrzenie sobie do pyska i dokładne obejrzenie zębów, także przez obcą osobę;
- dobrze znosić atmosferę wystaw, to jest tłok, hałas i mnogość bodźców;
- być przyzwyczajony do zabiegów pielęgnacyjnych.
Wystawa wymaga zatem od psa szerokiego spektrum dobrze wytrenowanych zachować. Bez odpowiedniego przygotowania, nawet najładniejszy czworonóg nie zrobi szczególnej furory.
Wystawa psów – oceny
Psy dorosłe
Najwyższą przyznawaną oceną jest ocena doskonała, przeznaczona dla psów odpowiadających charakterystyce rasy, bez wad. Oczywiście drobne uchybienia od wzorca zdarzają się u większości psów i są tolerowane.
Ocenę bardzo dobrą najczęściej otrzymują psy z linii użytkowych. Jest przeznaczona dla psów o niewielkich wadach w stosunku do wzorca. Pies, który otrzymuje taką ocenę, wciąż musi mieć typowy wyraz rasy. To znaczy na pierwszy rzut oka musi dać się tę rasę poznać.
Ocena dobra i dostateczna są przeznaczone dla psów, które posiadają wady, ale wciąż odpowiadają opisowi we wzorcu. Otrzymują ją także psy w nieoptymalnej kondycji fizycznej, na przykład otłuszczone lub o zniszczonej sierści.
Dyskwalifikacja przeznaczona jest dla psów o wadach uznanych za na tyle istotne, że eliminują one z hodowli. Są to wady anatomiczne, ale też poważne wady charakteru, czyli agresja i duża lękliwość.
Istnieje też specjalna ocena “nie do oceny”. Otrzymują ją psy, których sędzia nie jest w stanie obiektywnie ocenić, bo na przykład nie chcą stanąć w pozycji wystawowej, biegać po ringu lub pokazać zębów.
Szczenięta
Szczenięta, ze względu na to że są to psy w trakcie rozwoju, mają własną skalę ocen. Ich nazwy wyjaśniają wszystko, są to odpowiednio “wybitnie obiecujący”, “obiecujący” i “mało obiecujący”.
Wymagania wobec szczeniąt, szczególnie w zakresie odpowiedniego zachowania, są zdecydowanie niższe niż w stosunku do dorosłych psów. Dlatego warto przygodę z wystawami zacząć już na tym etapie. Wtedy pierwsze potknięcia zaliczymy w mniej surowym środowisku.
Czy wystawiasz swoje psy? Pochwal się ostatnimi osiągnięciami!
Komentarze